Het Vogeleiland, onderdeel van het rijksmonumentale Rijsterborgherpark in Deventer, heeft zijn naam natuurlijk te danken aan de vogels. Niet alleen wilde vogels weten het eiland te vinden, ook worden er diverse soorten siervogels gehouden. In deze serie belichten we de verschillende vogelsoorten. In deze aflevering maken we kennis met een bonte bewoner van de grot: de Pruimkopparkiet.
Reine Victoria
Als er één parkietensoort is waarbij het onmiddellijk duidelijk is waarom ‘ie zo heet, dan is het de Pruimkopparkiet wel. Het paarsrode kopje heeft veel weg van een pruim, een niet te versmaden Reine Victoria bijvoorbeeld. Althans bij het mannetje, want de vrouwtjes hebben een bescheiden grijze kopkleur. Van oorsprong komt deze soort voor in zuidelijk Azië, met name in India en Sri Lanka. De puimkop meet van kruin tot staartpunt zo’n 35 centimeter en weegt ongeveer 70 gram.
Grotbewoner
In volière de Grot houden we één Pruimkop-mannetje. Er is wel gezocht naar een tweede exemplaar, maar de soort is niet talrijk in Nederland. Maar wie weet, wat niet is, kan nog komen. Het zijn namelijk aardige vogeltjes. Niet te luidruchtig en je kunt ze ook prima in een gemeenschappelijke volière houden. Behalve als je er mee kweken wilt. Kweekkoppels verdragen elkaar niet en je moet ze echt in aparte verblijven houden. Op Het Vogeleiland houden we overigens alleen mannelijke vogels (die zijn toch vaak een stuk aansprekender in uiterlijk) en kweken we dus niet.
Laatbloeier
Het duurt best lang voordat de Pruimkopparkiet volwassen en volledig op kleur is. Pas na een jaar of drie is ‘ie volwassen. De andere kant daarvan is dat deze soort behoorlijk oud kan worden tot wel dertig jaar. Interessant is dat er bij veel soorten een relatie bestaat tussen de opgroeitijd en de maximale leeftijd. Hoe langer het duurt voordat een dier de volwassenheid heeft bereikt, hoe ouder het doorgaans wordt. Naast de pruimkleurige variant zijn er onder de pruimkop vele kleurmutaties. Ze zijn er tegenwoordig in geel, grijs en blauw. Merkwaardig genoeg is de Latijnse naam van de Pruimkop Psittacula Cyanocephala, terwijl de kleur toch een stuk dichter bij magenta ligt dan bij cyaan.
Zielig?
Pruimkopparkieten zijn zeer geschikte volièrevogels. Maar is een vogel in een hok niet zielig? Uiteraard kun je genieten van vogels in de vrije natuur. Of het leven van een vogel in de vrije natuur nu zo veel beter is, kun je betwijfelen. Neem de koolmees bijvoorbeeld, meer dan de helft van de jongen overleeft de eerste winter niet. Wat dat betreft is het leven in een volière een stuk minder stressvol. Op vaste tijden je natje en droogje, medicijnen en verzorging bij ziekte en de kans om een mooie leeftijd te bereiken. Dankzij het gericht kweken van vogels zijn er soorten behouden die in de natuur (vrijwel) uitgestorven zijn, door ziekte of aantasting van hun leefomgeving.
Donald Duck
Het is zeer de vraag of vogels überhaupt een besef van vrijheid of onvrijheid kennen. De verleiding is groot om aan dieren menselijke eigenschappen toe te kennen. Dat ze denken en rederneren, zoals mensen dat doen. Antropomorfisme heet dit fenomeen. Donald Duck is er misschien wel het meest sprekende voorbeeld van. Dat een vogel besef heeft van verleden en toekomst, beschikt over emoties als hoop of jaloezie, het is niet erg aannemelijk. Al weet je het nooit zeker, natuurlijk!
In de komende afleveringen van deze serie nemen we de verschillende parkietensoorten in het Ei en de Grot onder loep. Deze artikelen zijn mede tot stand gekomen dankzij de inbreng van de Deventer Vogelvrienden, dé Deventer vereniging voor liefhebbers van cultuurvogels. Meer weten? Kijk op www.gekleurdezanger.nl of neem contact op met je vragen en opmerkingen.
